چرا با وجود اینکه مختار با شدت هر چه تمامتر از قاتلان امام حسین
می دانید در حکم الهی مجازات گناهکاران به یکبار و دوبار نیست بلکه بسته به باطن عمل و وسعت گناه و زشتی عملی است که بدان مرتکب شده اند، چنانکه ممکن است گناهان و ظلم و فسق فردی موجب عذاب جاودانی وی شود. چنانکه محاسبه پاداش هم به حسب ظاهر عمل نیست بلکه باطن و روح عمل است که صاحب آن را مستحق بهشت ابدی می سازد یعنی پاداش مادام و دمادم.انتقامی که مختار از قاتلان امام حسین (ع) گرفت، بعنوان انتقام اولیه برای پاک کردن جامعه اسلامی از لوث وجود کثیف و ناپاک افرادی از جریان ظلمه همچون شمر و عمرسعد و ... و این غیر از انتقام حضرت ولیعصر (عج) در جریان ظهور و انتقام و قهر الهی است.
چنانکه در روایات امده در جریان ظهور و رجعت، برای اینکه وعدۀ الهی یعنی حکومت صالحان در همین دنیا تحقق یابد، خداوند عدۀ زیادی از بدان و ظالمان و نیز خوبان خوب از گذشته را به دنیا باز می گرداند تا حکومتی که خداوند به صالحان وعده داده محقق شود و یکی از اقتضاءات ان مجازات ظالمان و سرکرده های ظلم و فسق و فجور تاریخ است تا قلب صالحان و مؤمنان در برپایی حکومت وعده داده شده از آرامش و طمأنینه بیشتری برخوردار شود.
پس این انتقام در حقیقت انتقام از تمام ظلم و جور و به بیانی از اصل و اساس ظلم و جور است، تا هم هدیه ای به صالحان باشد و هم زنگ خطری برای کسانی که مترصد پیروی از مکتب ظالمان هستند.
و این البته تمام مطلب و کمال داستان نیست زیرا اصل انتقام در دادگاه عدل الهی و در روز حشر اقامه خواهد شد، و این نیز نه منافاتی با انتقام مختار و نه منافاتی با انتقام حضرت مهدی (عج) و دوران رجعت دارد.
اگر دقت کرده
باشید بعضی از اشقیای کربلا جرمشان کشتن یک نفر نبود بلکه در خون بسیاری
از شهدا شریک جرم بودند مثلا مختاراز جنایات حرمله می پرسد واو به جنایات
مختلفش اعتراف می کند که هر کدام نیاز به قصاص دارد،اگر دیده باشید بعضی
اعدامی هاراچند بار به اعدام محکوم می کنند،دلیلش این است که اگر احیانا از
اعدام اول جان سالم بدر برد ومثلا بعد از پایین آوردن از چوبه دار زنده شد
دوباره اعدامش کنند،اگر محکوم به یکبار قصاص باشد وبعد از پایین آمدن از
چوبه دار زنده باشد دیگر نمی شود قصاص کرد
اینان همینطور است اگر یک نفر به چند بار قصاص محکوم باشد
ودوباره زنده شود باید برای قصاص های بعدی آماده شود درثانی مختار همه
قاتلان رابه سزای عملشان نرسانده بود در کربلا به روایتی 18000نفر به رواتی
30000نفر وبه ....شرکت داشتند مگر مختار جند نفر ازآنها رابه سزای عملشان
رساند
ونکته بعدی این است.
اما علاوه بر جواب درست اساتید یک نکته ای هم که وجود دارد این می باشد که اگر داستان کربلا را از روز تاسوعا تا عصر عاشورا بدانیم و به آن به صورت یک حادثه بدون مقدمه و دنباله نظر افکنیم، البته یزید و ابن زیاد و عمر سعد که آن فاجعه خونین را به وجود آوردند، به سزای عمل ننگین خود رسیدند و باز خواهند رسید که دوستان فرمودند، اما اگر به این جریان تاریخ با دقت بیشتر بنگریم و کربلا را از آغاز تاریخ بشر تا وقتی که بشر هست، مورد مطالعه قرار دهیم و عاشورا را چند ساعت و چند روز و کربلا را زمین مخصوص نپنداریم، بلکه هر روز را عاشورا و هر زمین را کربلا بدانیم، امام حسین(ع) را باید در طول تاریخ بشریت جستجو کنیم. حسین(ع) وارث خون هابیل، نوح، ابراهیم، موسی، عیسی، محمد و علی است و تمام مصلحان بعد از عاشورا، وارث خون حسین(ع) میشوند.
این زنجیره طولانی از آدم تا آخرالزمان ادامه پیدا میکند، تا به خونخواه و منتقم اصلی یعنی امام زمان(ع) میرسد. اینجا سخن از یزید و شمر و عمر سعد نیست، بلکه سخن از یزیدیان و ابن زیادها و شمرها در تاریخ بعد از حسین(ع) است که خون حسینیان را به زمین میریزند. آخرین حلقه ظالمان و ستمگران که یزیدیان زمان هستند، به دست امام زمان(ع) کشته شده و انتقام این خونها گرفته خواهد شد.
.
