- خبرگزاری مهر نوشت:«مبلغ ماهیانه یارانه نقدی هر ایرانی 40هزار و 500 تومان و اقشار آسیبپذیر 44 هزار تومان تعیین شد»؛ کلا نظر شما چیست؟!
الف. اون همه خوشهبندی و پرکردن فرم و ... واسه 3 هزار و پونصد تومن؟!
ب. دممان اساسی گرم که اصلا و ابدا فاصله طبقاتی وجود خارجی نداشته و توهمی بیش نیست و فاصله یارانه فقیرترین فرد تا غنیترین فرد در کشور تنها 3 هزار و پونصد تومن است!
ج. وا! یعنی اون همه اعتراض به خوشه 3 بودن واسه 3 هزار و پونصد تومن بود؟! عجب خسیسهایی هستنها!!
د. خدا رو شکر خوشه یکی شدم!! منو این همه خوشبختی محاله!!
۲- با توجه به اینکه وزیر بهداشت گفت:«60 درصد ایرانیها اضافه وزن دارند»؛ به نظر شما کدام مورد صحیح است؟!
الف. امید می رود با اجرای طرح تحول، این معضل بزرگ نیز حل گردد و تحولی عظیم در قطر شکم ایرانیها حاصل آید!
ب. شاید این دسته از مردم از همین الان خودشان را برای روزهای آتی آماده کرده و میزان قابل توجهی مواد غذایی در شکمشان ذخیره نمودهاند!
ج. اضافه وزن و قدرت خرید مردم، رابطه مستقیم دارند و این آمار نیز سندی است برای تایید این موضوع که سبد خانوار خانوادهها این روزها رنگینتر و سنگینتر از گذشته شده است!
د. اونوقت چند درصدشون کمبود وزن دارند و چند درصدشون وزن طبیعی دارن و رو فرم هستن؟!
۳- این دو جمله را با هم جمع کنید و نتیجهاش را بگویید:
* معاون اول رئیسجمهور تاکید کرد که با اجرای طرح هدفمند کردن یارانهها هرگز گرانی به وجود نخواهد آمد.
*عضو کمیسیون ویژه طرح تحول اقتصادی مجلس گفت: «مردم برای سختی دوران هدفمندی یارانهها آماده شوند.»
الف. بهصورت دستی جمع کردم، یه بار شد 40500، یه بار شد 44000؛ اجازه هست از ماشین حساب استفاده کنم؟!
ب. آقای زارعی راست می گوید، واقعا دوران سختی است، از یک طرف آنهمه یارانه نقدی برایمان واریز میشود و از طرف دیگر به قول آقای رحیمی هرگز گرانی به وجود نمیآید، بدین ترتیب سبدهای خانوار روزبهروز سنگینتر میشود و آن 60 درصد بیشتر اضافه وزن پیدا میکنند و حتی آن 40 درصد باقیمانده هم به این 60 درصد میپیوندند! خودتان قضاوت کنین! وقتی چیزی گران نمیشود، خرج کردن این همه یارانه خیلی سخت است!
ج. صورت سئوال غلط است، منظور آقای رحیمی «طرح هدفمندکردن یارانهها» بوده و منظور آقای زارعی «هدفمندی یارانهها» در نتیجه اصلا این دو جمله را نمیشود با هم جمع کرد!
د. ببخشین! من هنوز دارم محاسبه میکنم؛ اگه میشه یکم دیگه وقت بدین. شاید بتونم یه کارایی بکنم!!
چاپ شده در روزنامه شهرآرا (۲۷/۷/۸۹)