گلپری‌جون؟! نخیر!
وبلاگ > شکیبا، شهرام - «می، ر، سی، دو، لا، سل، فا»
(بتهوون هزاره سوم)
غلامعلی حداد‌عادل در همایش ملی نقش مدیریت راهبردی در تحقق چشم‌انداز 20 ساله کشور: «من موسیقی نمی‌دانم اما زمانی که دو نفر می‌خواهند با هم ساز بزنند، در یک نُت واحد ساز خود را بزنند. الان این‌طور شده که مجلس در یک دستگاه ساز می‌زند و دولت در دستگاه دیگر. مجلس ابوعطا می‌زند و دولت ماهور.»
1- عیبی ندارد. در عوض میرزاعلی اکبرخان شیدا هم بلد نبود در «همایش ملی نقش مدیریت راهبردی در تحقق چشم‌انداز 20 ساله کشور» سخنرانی کند.
2- اگر واقعاً مجلس ابوعطا می‌زند و دولت ماهور، یعنی اینکه شرایط کنونی است. در چنین شرایطی تنها کسی که می‌تواند با این وضع بخواند، استاد علیرضا افتخاری است. ایشان را بگذارید بین مجلس و دولت، برایتان چنان مرکب‌خوانی می‌کند که حظ کنید. نیم‌ساعت بعد هم آلبومش می‌آید بیرون.
3- موسیقی نمی‌دانید، ضرب‌المثل که بلدید، آقای دکتر. ابوعطا زدن مجلس در شرایط کنونی، چندان مناسب نیست. یک دستگاه دیگر پیدا کنید.
4- مجلس هرچه می‌نوازد، بنوازد اما به عقیده کافة اهل موسیقی دولت عوض «ماهور»، «ناجور» می‌نوازد.
5- ولی خوش به حالتان با این اوضاع موسیقی، مجلس گرمی دارید.
6- اینکه بحث ساز زدن بود. اگر پای خواندن به میان بیاید و مجلس بخواند: «گلپری جون؟!» دولت عوض «بعله» می‌گوید: «نخیر!»
7- با توجه به اینکه موسیقی و آلاتش در رسانه ملی حکایت «خودشو بیار، اسمش رو نیار» است، لطفاً درباره چیزهای دیگری مثال بزنید. مردم الان فقط با صدای موسیقی آشنایند و از سیمایش چیزی نمی‌دانند و آلاتش را نمی‌شناسند.
8- در شرایط کنونی سازها با هم مخالف است، بله. منتها مسئله اینجاست که مجلس با سازدهنی ابوعطا می‌زند و دولت با سرنا و دهل،ماهور می‌نوازد. لذا سیاست شده است، رشک بازار مسگرها. صدا به صدا نمی‌رسد.
گردآوری : گروه اینترنتی نیک صالحی
