دختر حافظ

مدتی است که شهرداری تهران به امر اخلاق عمومی اهتمام ورزیده و پیام‌های اخلاقی می‌نویسد، روی پل‌های عابر پیاده. از آنجایی که زبان شعر اهمیت ویژه‌ای دارد، پیام‌ها را به صورت منظوم‌ تقدیم حضور شهروندان می‌کنند. مثلاً روی پل نوشته‌اند:

پدرم گفت که ای دخت نکو بنیادم

زلف بر باده مده تا ندهی بر بادم

1- با این حساب نتیجه می‌گیریم که دختر حافظ هم شاعر است و بد هم شعر نمی‌گوید، البته از آثار پدرش زیادی الهام می‌گیرد.

2- حافظ هم دچار مشکل بوده است در تربیت دخترش.

3- دختر حافظ هنوز هم زنده است و برای شهرداری تهران شعر می‌گوید.

4- اگر زلف دختری بر باد برود، فی‌الفور پدرش در جای دیگری بر باد می‌رود.

5- وقتی پدری با یک زلف ناقابل بر باد می‌رود، اگر دختر خدای ناکرده فراری شود چه اتفاقی می‌افتد برای پدر؟

6- اساساً چرا همه نهادها می‌خواهند مردم را تربیت کنند؟