تهیه کنند برنامه نود دوشنبه شب این هفته نیز بر حسب عادت قبلی خود در اجرای این برنامه تلویزیونی تلاش کرد زمان برنامه خود را افزایش دهد تا بتوانند فرصت بیشتری برای طرح مباحث مورد دلخواه خود به دست آورد اما زمانی که مدیران شبکه با خواست وی مخالفت کردند به ناگاه پخش برنامه را قطع کرد تا بدین وسیه سوژهای جدیدی برای جریان سازی به سود خود فراهم کند.
بهانه فردوسیپور این بود که مسوولان سیما به وی اجازه پخش مصاحبه علی کریمی را ندادهاند و از سویی دیگر به خواسته نامعقول وی برای تمدید زمان پخش برنامه نیز اهمیتی ندادند تا او بتواند به ماجرای شکایت علی دایی از فدراسیون فوتبال بپردازد به همین خاطر تصمیم گرفت با ذکر جملهای معناداربه مخاطب این مطلب را القا کند که مدیران سیما به وی اختیار عمل نمیدهند که او برنامهای شفاف و صریح روی آنتن بفرستد تا همگان از تماشای آن لذت ببرند!
فردوسیپور که از سالها پیش تصور میکند مدیریت سیما با هر سازی که او بزند مجبورند حرکت کنند و اگر او مسوولیت اجرای برنامه نود را برعهده نگیرد مخاطب این برنامه دیگر به تماشا آن رغبتی ندارد برای چندمین بار به صورت رسمی روی آنتن اقدام به باج خواهیمیکند تا با اعمال فشار از سوی مخاطبان و رسانههای همسو با خود به نیت شخصیاش خود دست پیدا کند، از این رو هرگاه اتفاقی که مورد دلخواهش نباشد روی دهد دست به سیاه نمایی میزند تا به اهداف خود دسترسی پیدا کند؛ شاید برخی تصور کنند این نخستین حرکت اینچنینی عادل فردوسی پور در برنامه نود باشد اما وی چندی پیش نیز چنین سناریویی را به اجرا درآورد و با قیافهای حق به جانب جملاتی کاملا هدفداری را به زبان آورد که تا مدتها دستمایه اقدامات تبلیغاتی رسانههای بیگانه شد.
برخی معتقدند چتر حمایتی مدیران شبکه سه روی سر عادل فردوسیپور چنین فضایی را به وجود آورده که او باید هرآنچه مورد دلخواهش است را بیان کند و کسی حق ندارد بر کار وی نظارت کند، فردوسیپور که به واسطه برخی مسائل جغرافیایی با علی اصغر پورمحمدی دارای روابطی تنگاتنگ است بر این باور است به دلیل حمایتهای وی توانایی عبور از خط قرمزهای رسانه ملی را دارد و میتواند به بهانه در اختیار داشتن تریبون برنامه نود هرآنچه در سر دارد را به مخاطب برنامهاش تلقین کند.
تهیه کننده برنامه نود از سویی دیگر این اطمینان خاطر را دارد که به واسطه فعالیتهای مطبوعاتی سالهای دورش از حمایت برخی رسانههای نوشتاری نیز برخوردار است و میتواند در مواقع ضروری از آنها به عنوان اهرم فشار استفاده کند تا به منافع موردنظرش دست پیدا کند، به عنوان نمونه میتوان به ماجرای اختلاف نظر وی با مدیران رسانه ملی بر سر اجرای برنامه نود در سال گذشته اشاره کرد، او با تهدید کنارهگیری از اجرای برنامه نود دائما مدیران سیما را تهدید میکرد به وسیله لطف ویژه دوستان مطبوعاتیاش موفق شد به نیمی از آنچه که در اهدافش قرار داده بود دسترسی پیدا کند تا بار دیگر اجرای این برنامه تلویزیونی را برعهده گیرد.
این بار نیز داستان به همین شکل رقم خورده است، لحظاتی پس از آن که فردوسی پور با حالت قهر برنامه نود را به پایان برد تیم مطبوعاتی عادل فردوسی پور در رسانههای خبری به صورت کاملا ویژه روی قهر وی مانور دادند و مدعی شدند او بار دیگر با مدیران سیما دچار چالش شده که این مساله میتواند برای مدیریت رسانه ملی با چالشهایی جدی رو به رو شود.
فردوسیپور که رفتارهای تحریک برانگیز رسانههای خبری را به خوبی آموخته، موبایل خود را به محض خروج از استودیو خاموش کرد تا پیگیریهای رسانهای برای پیدا کردن او دو چندان شود و اهالی خبر و رسانه به این باور برسند که حتما درگیری و اختلافی بین او و مدیران سیما به وجود آمده که وی خود را از دسترس خارج کرده است.
این موقعیت میتواند همانند شمشیری دولبه برای مدیران سیما باشد که در صورت هر اتفاقی چه مثبت چه منفی با واکنشهایی رو به رو خواهد شد. این در حالی است که به نظر میرسد در دوره جدید مدیریتی سیما قرار است اتفاقات خوشایندی در مورد انحصارشکنیها و برخی یکهتازی ها رخ دهد. متنوع کردن مجریان برنامه ۹۰ نیز در این زمینه میتواند یک پیشنهاد راهگشا باشد.